Gister was de grote dag. s'Ochtends stond ze op de planning om naar de ok gereden te worden en begon voor ons het lange wachten..... totdat we een belletje kregen dat de operatie verzet was naar de middag omdat er een spoedgeval tussen was gekomen. Dus begon voor ons het wachten weer opnieuw. Tja wat doe je met die zenuwslopende minuten die voorbij lijken te kruipen? Ik ben na mn ramen te hebben gezeemd een kaart gaan maken. In het ziekenhuis lag ze naast een hele vriendelijke dame en ik dacht, maak ik voor haar een leuke kaart want ze heeft ons heel goed en leuk ontvangen op "haar" kamertje.
Rond één uur ging m'n telefoon weer en ik schrok me rot, m'n moeders nummen in het display.... Belde ze om te vertellen dat de operatie helemaal uitgesteld was die dag en dat we moesten komen voor nadere info omdat ze op dat moment verder ook niets wist....
Inmiddels zijn we thuis en mogen we ons maandag weer melden en gaat de hele molen weer van voor afaan draaien....
Maar goed, Dit is dus de kaart die ik aan het maken was voor Truus. Ik twijfel nog of ik hem op kan sturen omdat mevrouw zaterdag gelukkig al naar huis mag en de postbode dat natuurlijk niet meer redt.
XOXO Cis-sy
Erg vervelend dat het zo moet. Heb je je er mentaal helemaal op ingesteld...nou ja..helaas toch weer afwachten.
BeantwoordenVerwijderenIk ben blij te horen dat het inmiddels geslaagd is. mooie kaart ook weer! Daar zal de vrouw vast heel blij mee zijn geweest.
dikke zoen!
Hey, ik kom net terug van de ic en ben idd blij dat het nu achter de rug is!nu op het herstel richten dus op naar stap 2.
BeantwoordenVerwijderenje hoort me.
Dikke kus terug